Het probleem van de bacterie in de kleine vijver lijkt opgelost. De plekken op de vissen zijn aan het herstellen en bij de karpers is weinig sterfte opgetreden. Helaas is de club opnieuw getroffen door een "medisch" probleem. Er is zwaar karperluis aangetroffen bij de brasems in de grote vijver.
Het bestuur gaat opnieuw de problemen aanpakken met medicijn via het voer. Helaas moeten beide putten hiervoor 3 weken dicht. Zodra de medicijnen tot onze beschikking zijn (eind komende week) gaan we aan de slag. Volg de website om te weten of er gevist mag worden.
Dierenarts en karperdeskundige Mark Breedveld adviseert ons, hierbij zijn info:
Argulus Foliaceus of karperluis en een kreeftachtige of crustacea (schaaldiertje).
Argulus valt onder de Branchiura klasse. Kreeftachtigen zijn meercellige, dierlijke, eierleggende organismen die zich meestal geslachtelijk voortplanten. Kenmerkend voor schaaldiertjes is, dat de schaal niet meegroeit met het lichaam, waardoor verschaling (vervelling) noodzakelijk is. Tijdens de verschaling is een kreeftachtige het zwakst, doordat hij het tijdelijk zonder zijn beschermende pantser moet doen. Er zijn minstens 50 soorten Argulus bekend. Naast Argulus behoren ook Chonopeltis en Dolops tot de Branchiura klasse. Deze laatste twee komen echter uitsluitend in tropische klimaten voor, maar kunnen als zodanig wel een bedeiging vormen voor de vissen in tropische aquaria. De inheemse karperluis (Argulus Foliaceus) is een vaak voorkomende plaag op onze koi. De naam karperluis is enigszins misleidend, daar het ook op tal van andere vissen kan voorkomen, tot aan brakwatervissen toe. De voorkeur ligt echter bij karperachtigen waaronder ook de goudvis kan worden geschaard.
Cyclus:
De vrouwtjes dragen twee eierzakjes. Na de paring, welke plaatsvindt op het vissenlichaam, verlaat het vrouwtje de vis en legt 100 tot 400 citroengele eitjes op vaste objecten en planten in de vijver. Hierna sterft het vrouwtje. Na tien dagen tot enkele maanden (afhankelijk van de watertemperatuur) komen de eitjes uit. De levenscyclus is, net als bij veel andere koudwaterparasieten dus sterk afhankelijk van de temperatuur. De jongen zwemmen in de eerste levensfase vrij rond. Pas na een aantal verschalingen zoeken ze een gastheer (vis). Na ongeveer twee maanden (7 vervellingen) zijn ze geslachtsrijp.
Symptomen:
Zichtbare steekplekken op de huid van de vis die later wit kleuren doordat het weefsel afsterft. Soms laten schubben los. Vissen schuren, worden schichtig en kunnen vermageren. Afzondering en stoppen met eten, alsmede bloedarmoede bij jonge dieren of een hoge besmettingsgraad zijn mogelijk. Jonge vissen kunnen met één steek worden gedood.
Bij-effecten:
De achtergebleven wonden genezen moeilijk en kunnen een bron van secundaire aandoeningen vormen zoals secundaire ontstekingen, bacteriële infecties, schimmelvorming, mogelijke overbrenging van virussen door Argulus. Verlies van de huidfunctie bij massale infectie.
Opmerking Mark Breedveld: zelfde behandelingsmethode als op de kleine put. als is dit voor mij wel een stuk grotere uitdaging om dat het wel echt heel ernstig aanwezig is. ik heb nog nooit zo'n enorme hoeveelheid en verschillende soorten luis bij elkaar gezien.